When I’m not worrying about the extinction of the sun in 7
billion years’ time, or about the rise of global sea levels by 74cm by the end
of the century or about globalisation, migration, robotisation, work and next
week’s elections, I tend to be a fairly happy person.
Content with an hour of
reading a day, enchanted by pictures from all ages, grateful for the music – happiest
when I ‘m on my feet, ready to be charmed by whatever fragments the streets have on offer.
And isn’t it wonderful that there’s even a formal musical
tempo for the moderate walking pace :
“mässig,
in gehender Bewegung”
4 comments:
Prachtige woorden en prachtige foto.
bedankt, Leen
die straat-fragmenten, die kunnen ze ons alvast niet afnemen
Of de geluiden: zoals om vijf uur wakker worden met het geruis van de wind in de bladeren en het geruis van de langverwachte van de regen, daarbij heldere vogelzang. Paradijselijk.
dat klinkt heerlijk, inderdaad. (hier is het wakker worden met het gedender van de tram - minder paradijselijk, maar heeft ook zijn charmes)
Post a Comment